Frairía, Santa María de A

frairia

Santa María de A FrairíaSan

Do provenzal fraire e do latín fratre. Terra, ou terras, dos frades. Freguesía anexa de Furís. A 5 Km. de Castroverde. C.P. 27124
Delimitan esta parroquia Vilalle, Covelas, Cellán de Calvos, unha punta de Barreiros e Masoucos, cun radio de 2 Km. escasos.
Lugares: O Albardeiro (artesán, fabricante de albardas; en árabe, Al barda), O Castro, Folgueira (terra abondosa en folgueiras: felgos, fentos, fieitos), A Frairía (emprazamento da igrexa), A Nogueira, Peredo (pereiro tanto pode ser árbore que da peros, como saínte rochoso), e Sucastro (abaixo do castro).
Augas: Rego de Cazás. Fontes: a Paragüeira, a de Folgueira e maila colectiva da Frairía (a propiamente dos freires).
Montes: Estribos meridionais da Serra de Mordei (a Vacariza, de vacatio, descanso, relevo…, na Vía Lucus-Gigia), que nestes termos alcanza 909 m. Monte do Agro, con 720 m.

A igrexa é unha peza curiosa que excede a liña tradicional. Presenta agradable perspectiva, cun adro e cemiterio en torno. Fábrica de tres naves, separadas por dúas arcadas de medio punto que descansan nun piar central e en dúas pilastras pegadas ó frontispicio e ó presbiterio. A nave central cóbrese a dúas augas, con robusta armazón de madeira e tres vigas tirantes. As naves laterais cóbrense a dúas augas perpendiculares ás da nave central. Desde as laterais, dúas escalinatas, a través dos piares centrais, que dan acceso a dous púlpitos de base pétrea e enreixado de ferro. O frontispicio, en pedra boa de gra, un pouco saínte, corresponde tan só á nave central. Porta alintelada, en pezas. Unha cornixa corrida delimita o frontón, que coroa a espadana, de dúas troneiras, cimacio triangular cun ollo e tres pináculos. Coro alto ós pes da nave central. Piso de formigón. O presbiterio, máis amplo e alto cás naves. A catro augas. Cornixa moldeada en gola. Arco triunfal de medio punto. Ceo da cúpula sobre bastas pechinas.

Retábulos. O maior, de 5,10, barroco, de estípites; século XVIII. Dous corpos con tres rúas cada un. Catro columnas de estípites no inferior, e dúas no superior. Decoración de relevos estilizados. Asunción, 0,80, sentada sobre un nimbo de nubes, con tres anxos, da época do retábulo. Virxe co Neno, de 0,80; boa. Santiago peregrino, século XVI. Santo con espada, de 0,60. Coroa o retábulo un medallón rectangular cun relevo da Virxe dando a man a un frade dominico. Relevos de querubíns, de 1 x 0,45. Na nave lateral sur: dous retábulos. Un deles con dúas columnas salomónicas de acios; sinxelo; sen tallas. Outro humilde, Virxe coas mans xuntas, 075; século XV, popular. Virxe co Neno, coroa de madeira; de 1,00, século XVI. Anxo cun dragón ós pes, de 0,62. Nave lateral N.: Cristo, de 1,45; popular; do século XVII.

Cruz parroquial de prata repuxada e cicelada, de 0,65 x 0,43. Macolla de cáliz, catro gallóns, dous discos na parte superior; relevos de follas e de espellos. Brazos con repuxados de tema vexetal. Placa sen cruz, lisa, tanto no anverso como no reverso. No brazo inferior, lateral dereito, punzón: “D.DI.M.DE.N.S.S.D.” Século XVII.

Sede electrónica

Descarga de solicitudes

Parroquias

i

Perfil do contratante

Horarios de autobuses

Calendario

Portal de transparencia

Plan antifraude

Mapa interactivo

Plano de Castroverde

Feria de artesanía

Fondo Galego de cooperación

Pentacle

Amigos do patrimonio

Punto de información catastral